Praktijk als leerschool
Jan Kuipers leerde het vak in de praktijk. Zijn eerste reparatie en bijplaatsing van een klok vond plaats in 1976. Omstreeks 1982 werd zijn hulp ingeroepen bij het herstel van de klokkenstoel van Loënga. In feite was dit zijn vuurdoop. De klokkenstoel stond letterlijk op instorten. Met weinig kennis en enige terughoudendheid wist Jan Kuipers de klus te klaren. Het was de eerste van een groot aantal klokkenstoelen. Vanaf dat moment ontwikkelde hij inzicht in traditionele luidsystemen en de oorzaken van hun wel of niet goed functioneren.

Stichting Restauratie Hulpfonds Klokkenstoelen
Al snel werd Jan Kuipers gevraagd als bestuurslid van de Stichting Restauratie Hulpfonds Klokkenstoelen. Ruim dertig jaar was hij vicevoorzitter en technische man. In 2001 ontving hij voor zijn werk bij de stichting een Koninklijke onderscheiding. Jan Kuipers was in die jaren als “adviseur Pro Deo” betrokken bij vele restauraties van Friese klokkenstoelen en klokhuizen. Dat leverde hem een schat aan kennis en ervaring op over de wet- en regelgeving van monumenten, het functioneren van luidklokken en de imposante houtconstructies.

Adviesbureau
In 1990 bracht Jan Kuipers zijn praktijkervaring onder in een eigen adviesbureau. Een verzoek van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg (nu het RCE) was hiervoor de directe aanleiding. Doel: het geven van onafhankelijke adviezen met in het achterhoofd de regelgeving van het RCE, voor zowel monumentale als niet-monumentale objecten. Bij elk project wordt Jan Kuipers gedreven door zijn grote passie voor dit bijzondere culturele erfgoed:

‘Dat ik de zorg toevertrouwd krijg over klokken van honderden jaren oud en ervoor kan zorgen dat ze weer luiden zoals het ooit bedoeld was: dat is schitterend. Daar doe je het voor.’